Daily Nightmares

Może zabawnie to zabrzmi, ale najbardziej przykuła moją uwagę partia klawiszowa z tego numeru. Solo gitarowe też jest niczego sobie, chociaż opowiada może zbyt krótką opowieść. Grupa bez jednej kropli potu na czole wygrywa rozbudowane aranże, co zasługuje na uznanie. Prezentowany utwór może nie należy do tych najbardziej absorbujących, lecz słychać w nim świetny warsztat i ogólnie wysoki poziom. Mówiąc krótko, to jest dobra muza. Tak trzymać!

Z jednej strony mamy do czynienia z klasycznym rockiem progresywnym, z drugiej zaś całość jest po prostu męcząca. Wiele riffów i tematów muzycznych poskładanych trochę na siłę. Brakuje oddechu i poczucia przestrzeni czasowej. Na plus zasługuje fakt, że instrumenty grają równo, miejscami jednak może zbyt równo ("metronomowo") i stąd ten słyszalny "kwadrat". W utworze nie znalazłem też żadnego głównego tematu, nie czuć także logicznego rozwoju napięć. Brawo jednak za umiejętności, ale myślę, że kompozycyjnie stać Was jeszcze na więcej.

Miks ten skomponowano całkiem selektywnie i interesująco pod względem brzmieniowym, aczkolwiek gitary są zbyt dosłowne i wysunięte na pierwszy plan. Delikatna korekta w średnich zakresach częstotliwości tego instrumentu pomogłaby go scalić z resztą zespołu. Partie solowe klawiszy też są wysunięte na pierwszy plan. Jedyny instrument, który im wtóruje na równym poziomie w tych momentach, to gitara basowa - reszta chowa się nieco w tył. To oczywiście uwagi dotyczące kosmetycznych poprawek, generalnie zaś nagranie brzmi dobrze. Solówka gitarowa ma bardzo ładną barwę, choć mogłaby też być ustawiona około 2-3dB ciszej.