Obóz treningowy: rozgrzewka lewej dłoni

Ćwiczenia rozgrzewające powinny być stałym elementem każdego dnia z instrumentem. Zanim zagracie skomplikowane partie utworów – warto przygotować dłoń do dużego wysiłku, aby uniknąć kontuzji. Dzisiejszy warsztat podzieliłem na cztery przykłady (1, 2, 3, 4), a każdy z nich ma trzy warianty (A, B, C). W tym miejscu chciałbym podkreślić, że niektóre ćwiczenia mogą być zbyt trudne dla początkujących gitarzystów. Jeśli czujesz, że na tym etapie Twoja dłoń nie jest w stanie docisnąć progu to przejdź do kolejnego przykładu. Z czasem palce będą na tyle mocne i rozciągnięte aby wrócić do danego ćwiczenia. Pamiętaj, że ustawienie gitary ma wpływ na komfort gry. Warto zadbać, aby akcja strun nie była zbyt wysoka. A więc do dzieła!

PRZYKŁAD 1A. Palec wskazujący umieszczamy na V progu struny basowej E. Palec znajduje się w tym miejscu aż do końca ćwiczenia. W tym przykładzie aktywne będą również palce środkowy oraz serdeczny. Palec środkowy kładziemy na VI progu struny A i po zagraniu dźwięku dokładamy palec serdeczny na VII próg tej samej struny. W ten sam sposób postępujemy na strunach: D, G, B, E, B, G, D. Pamiętajcie, aby nie odrywać palca wskazującego z V progu struny basowej E. Najbardziej wymagający jest układ, gdzie palce grają dźwięki na strunie wiolinowej E (duże rozciągnięcie dłoni).

PRZYKŁAD 1B. Palec wskazujący nie zmienia pozycji – nadal trzymamy go na V progu struny basowej E. Do pracy zaangażujemy palce środkowy i mały. Palec środkowy będzie odpowiedzialny za VI próg struny A, a mały za VIII próg tej samej struny. Zasada zmiany strun jest taka jak w poprzednim przykładzie – poruszamy się kolejno po strunach D, G, B, E, B, G, D.

PRZYKŁAD 1C. Ostatni wariant z palcem wskazującym na V progu struny basowej E. Aktywne będą palce serdeczny oraz mały. Palec serdeczny będzie odpowiedzialny za VII próg struny A, a mały za VIII próg tej samej struny. Sposób przemieszczania się po kolejnych strunach już dobrze znacie.

PRZYKŁAD 2A. W tej konfiguracji palec środkowy umieszczamy na V progu struny basowej E na czas trwania całego ćwiczenia. Palcem wskazującym zagramy IV próg struny A, a serdecznym VI próg tej samej struny. Kierunek poruszania się jest identyczny jak wcześniej (D, G, B, E, B, G, D). Skala trudności odrobinę rośnie w porównaniu do przykładu 1.

PRZYKŁAD 2B. Palec środkowy nadal znajduje się na V progu struny basowej E. Dodatkowo aktywne są palce: wskazujący (IV próg struny A) oraz mały (VII próg struny A).

PRZYKŁAD 2C. Palec środkowy ponownie na V progu struny basowej E. Palec serdeczny będzie odpowiedzialny za VI próg struny A, a mały za VII próg tej samej struny. Do tej pory jest to najtrudniejszy wariant.

PRZYKŁAD 3A. Zmiana palca na strunie basowej E. Główną rolę pełni palec serdeczny, który kładziemy na V progu. W tym przykładzie palec wskazujący umieszczamy na III progu struny A oraz środkowy na IV progu tej samej struny. Kierunek poruszania się między strunami jest taki jak we wcześniejszych ćwiczeniach (D, G, B, E, B, G, D).

PRZYKŁAD 3B. Palec serdeczny na V progu struny basowej E. Palec wskazujący umieszczamy na III progu struny A, a mały na VI progu tej samej struny.

PRZYKŁAD 3C. Skala trudności nadal rośnie. Ten wariant wymaga więcej czasu na ćwiczenie. Palec serdeczny na V progu struny basowej E. Palec środkowy trzymamy na IV progu struny A, a mały dokładamy na VI próg tej samej struny.

PRZYKŁAD 4A. Powoli zbliżamy się do końca treningu. Poniższe warianty są najtrudniejsze ze względu na zaangażowanie małego palca oraz szerokie rozciągnięcia. W przykładzie 4A mały palec trzymamy na V progu struny basowej E. Palec wskazujący będzie odpowiedzialny za II próg struny A oraz środkowy za III próg tej samej struny. Ruch między strunami zgodnie ze wzorcem z poprzednich ćwiczeń - D, G, B, E, B, G, D.

PRZYKŁAD 4B. Mały palec ponownie znajduje się na V progu struny basowej E. Tym razem aktywne będą palce: wskazujący (II próg struny A) i serdeczny (IV próg struny A).

PRZYKŁAD 4C. To już ostatni wariant przykładu 4, będący najtrudniejszym ćwiczeniem dzisiejszej rozgrzewki. Mały palec w dalszym ciągu trzyma V próg struny basowej E. Palec środkowy umieszczamy na III progu struny A, a serdeczny na IV progu tej samej struny. Najmniej wygodna dla dłoni jest pozycja, gdy palce środkowy i serdeczny dociskają progi na strunie wiolinowej E. Zagranie dźwięków bez „brzęczenia” wymaga sporej wprawy, którą zdobędziecie przez wielokrotne powtórki.

Na koniec kilka praktycznych wskazówek. Ćwiczymy powoli i dokładnie. Przyspieszamy dopiero w momencie, gdy sekwencja nie sprawia wysiłku i wykonujemy ją automatycznie bez dużego zaangażowania. Pamiętajcie, że w tego typu treningu nie liczy się szybkość tylko precyzja. Zadbajcie, aby dźwięk wybrzmiał wystarczająco długo i dopiero wtedy dołóżcie palec na kolejny próg. Warto ćwiczyć wszystkie powyższe układy, ponieważ na pewno pojawią się w utworach, które zagracie w przyszłości. Rozgrzewkę najlepiej wykonywać codziennie - taka opcja przynosi doskonałe efekty. Postępy w technice gry będą widoczne już po kilku treningach. Odpowiednio rozgrzane ręce sprawią, że nauka utworów będzie łatwiejsza. Owocnego ćwiczenia i do zobaczenia za miesiąc!